Het is herfst! Op de kalender, en in het echt. Prachtig herfstweer, en wat is die moestuin fantastisch. Een prachtig cadeau van moeder natuur, al die mooie vruchten die ik mag plukken en eten. De oogst is rijk en overweldigend.
En er is natuurlijk ook veel mislukt. Nou ja, ik zie dat liever als “het gaat goed, of je leert wat”. En oh, wat heb ik weer veel geleerd dit jaar. Dankjewel moeder natuur. Op dit moment heb ik nog veel te oogsten. Bonen: paarse sperziebonen, edamamme, kievitsbonen. Verder: maïs, tomaten, zoete aardappels, yakon en andere knollen. Ben wel erg benieuwd of die knollen iets geworden zijn dit jaar, ze zitten nog onder de grond en ik stel het oogsten nog even uit. Ze liggen daar prima te zijn.
Alles in ruste
Na het oogsten is het zaak om de boel met rust te laten. Moeilijk! Voor mij dan. Ik zou het liefst alles netjes maken, opruimen. Maar het is de kunst om zoveel mogelijk te laten staan. Zodat de beestjes, insecten, egels muizen padden en kikkers ook nog goed kunnen overwinteren. Ook dat is permacultuur: laat de natuur zoveel mogelijk haar eigen gang gaan. Zonder bemoeienis van de mens doet zij het al zo lang veel beter dan met die bemoeienis. Echt. Wat een mooie leerschool voor mij. Voor jou ook? Niets doen resulteert in iets. En: zonder dat ik de controle houd, gaat het ook goed (genoeg).